Data: 23 czerwca 2007-07
Miejsce: Rynek w Starych Babicach
Godzina: 22.00

Prognoza: po godzinie 20.00 nie powinno padać.


O godzinie 22.00 zgromadzoną na Rynku w Starych Babicach publiczność powitał dyrektor III Letniego Festiwalu Muzycznego "W krainie Chopina" – Mariusz Dżyga. Przedstawił informacje o festiwalu, organizatorów i  Honorowe Patronaty, po czym poprosił wójta gminy Stare Babice Krzysztofa Turka - gospodarza miejsca koncertu inauguracyjnego - o oficjalne otwarcie festiwalu.
Na ten szczególny wieczór przygotowany został specjalny program. Festiwalowa orkiestra pod dyrekcją Andrzeja Borzyma juniora rozpoczęła koncert od etiudy b - moll Karola Szymanowskiego. Nieprzypadkowo to Karol Szymanowski swą muzyką otworzył muzyczne święto w krainie Chopina. Ten rok, upamiętniający 70 – tą rocznicę śmierci polskiego ekspresjonisty, został ogłoszony rokiem Karola Szymanowskiego.
Muzyka snuła się melancholijnie i zasłuchani melomani nie zauważyli pierwszych kropel deszczu. Te jednak, podobnie jak harmonia kompozycji – gęstniały. Po etiudzie muzycy i słuchacze udali się do kościoła, który szeroko otworzył gościnny ksiądz prałat Jan Szubka - proboszcz babickiej parafii (niedawno odznaczony przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego medalem za zasługi dla kultury polskiej). I tak w zupełnie innych warunkach akustycznych był kontynuowany koncert. Orkiestra brawurowo wykonała uwerturę do opery „Wesele Figara” Wolfganga Amadeusza Mozarta, a następnie fragmenty Peer Gynta Edwarda Griega.
W finale koncertu zabrzmiała Muzyka ogni sztucznych Jerzego Fryderyka Haendla, która miała być ilustrowana pokazem ogni sztucznych. Ze względu na aurę, pokaz odbył się dopiero po koncercie, gdy liczna publiczność wyszła z kościoła i pozostała na rynku by podziwiać feerię barw na babickim niebie.

Jan Bokszczanin - młody, koncertujący organista, swój recital 1 lipca rozpoczął od chętnie słuchanej i zawsze wywierającej duże wrażenie na odbiorcach Toccaty i fugi d- moll Jana Sebastiana Bacha. Następnie wykonał kompozycję angielskiego kompozytora barokowego Johna Stanley’a – Voluntary in D.
W kolejnym utworze przypomniał rzadko dziś granego – a szkoda - Feliksa Nowowiejskiego w III części poematu muzycznego „In Paradisum” – „Oto Syn Twój – oto Matka Twoja”.
Feliks Nowowiejski – polski dyrygent i organista żyjący na przełomie XIX- XX wieku, odegrał ważną rolę w życiu kulturalnym nieistniejącej wtedy Polski, a wśród jego kompozycji jest wiele utworów godnych zauważenia i propagowania. Do takich z pewnością należy wykonany przez Jana Bokszczanina poemat muzyczny „In Paradisum”.
Koncert zwieńczyła IV sonata B- dur Felixa Mendelssohna – piękna, romantyczna kompozycja, mistrzowsko wykonana przez artystę.

W niedzielny wieczór 1 lipca w Domu Parafialnym w Starych Babicach wystąpił z recitalem młody, tegoroczny absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie – Paweł Filek. Pianista występował już w Filharmonii Narodowej, w Krakowie, w Żelazowej Woli, Belwederze, Łazienkach Królewskich. Jest laureatem wielu konkursów pianistycznych w kraju i za granicą. W Babicach wykonał program na który złożyły się kompozycje słowiańskich twórców: Ignacego Jana Paderewskiego, Fryderyka Chopina i Sergiusza Rachmaninowa.
Młody pianista bardzo podobał się publiczności. Grał z pasją i temperamentem. Prezentował dużą swobodę techniczną jak również prawidłowe wyczucie frazy i właściwe prowadzenie kantyleny. Każdy utwór był żywo odbierany przez słuchaczy, którzy po koncercie jeszcze długo rozmawiali o młodym pianiście, wróżąc mu znakomitą przyszłość estradową.

Kolejnym wykonawcą recitalu organowego w Niepokalanowie był utalentowany organista, absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie i Royal Academy w Londynie - Bartosz Jakubczak.
W swym programie umieścił kompozycje Charlesa Tournemirea - francuskiego kompozytora i organisty – ucznia Cezara Francka, Mariana Sawy i Jana Sebastiana Bacha.
Dwudziestowieczne kompozycje organowe noszą duży Ładunek emocjonalny. W miejscu działalności św. Maksymiliana Kolbego – męczennika XX wieku - ta muzyka ma szczególną wymowę - skłania do rozmyślań i kontemplacji, przywołuje minione, wstrząsające obrazy.
Precyzyjne i logiczne motywy i frazy dzieł Jana Sebastiana Bacha, które zwieńczyły koncert, przywróciły dawny ład i harmonię, co uporządkowało wewnętrznie słuchaczy, którzy nie szczędzili braw i pochwał artyście.

Cztery flecistki, studentki akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie: Anna Dębińska, Elżbieta Drozdowska, Maria Peryt i Anna Jasińska w niedzielny wieczór wystąpiły w Domu Parafialnym w Starych Babicach. Z młodzieńczą werwą wykonały urozmaicony program, na który złożyły się kompozycje Antonia Vivaldiego, Wolfganga Amadeusza Mozarta, Friedricha Kuhlaua, Fryderyka Chopina, Piotra Czajkowskiego i Maurycego Ravela.
Znane, popularne utwory w ciekawym opracowaniu, grane dla przyjemności i z przyjemnością, bardzo życzliwie ustosunkowały liczna publiczność do młodych flecistek. Na bis kwartet wykonał parafrazę szlagieru z filmu „Śniadanie u Tiffaniego”. To był bardzo miły, muzyczny wieczór w gościnnych progach ks. prałata Jana Szubki.

Duet akordeonowy: Hubert Giziewski i Paweł Sulej wystąpili w Kampinosie. Przedstawili ten sam program, który wykonali w Leoncinie 15 lipca.
Zabytkowy, drewniany kościół w Kampinosie wyróżnia się bardzo dobrą akustyką , sprzyjającą muzykom. Oba instrumenty brzmiały nośnie i szlachetnie.
Akordeon – instrument języczkowy, skonstruowany w pierwszej połowie XIX wieku, nie wszedł do składu wcześniej już ukształtowanego nowoczesnego instrumentarium symfonicznego. Stał się za to instrumentem – towarzyszem. Przewieszony przez ramię, gotowy w każdej chwili umilać czas wędrowcom, żołnierzom czy sezonowym pracownikom. Większość wiejskich zabaw i wesel nie mogła się obyć bez akordeonu. W miastach kapele podwórkowe także najczęściej w swych składach miały akordeon. I tak utarła się opinia, że akordeon to pośledniejszy instrument, na którym gra się muzykę lżejszą, czy wręcz prostą.
Giziewski – Sulej – dwaj mistrzowie – wirtuozi – zaprzeczają tym opiniom. Stawiają akordeon na piedestał, nadają mu wysoką rangę, udowadniają, że poprzez akordeon można wyrazić nawet najbardziej wysublimowane uczucia. Ich koncerty nasycone są emocjonalnością i ekspresją, która udziela się słuchaczom. Sztuka w ich wydaniu jest sztuką przez duże S.

Borzęcin - to kolejna miejscowość w Krainie Chopina, w której rozbrzmiewa muzyka III Letniego Festiwalu Muzycznego. W niedzielne popołudnie, w pięknie odrestaurowanej świątyni pod wezwaniem św. Terreriusza wystąpił kwartet smyczkowy Joung w składzie: I skrzypce – Paulina Mastyko, II skrzypce - Michał Osmyki, altówka - Agnieszka Zagroba, wiolonczela - Anna Lubiak.
Kwartet Jung gra bardzo zróżnicowany program z werwą i młodzieńczym temperamentem. Barok, klasyka, romantyzm, muzyka XX w – wędrówka poprzez muzyczne epoki z kwartetem jest stylowa, barwna i interesująca.
Młodzi artyści bardzo przypadli do gustu publiczności, która nie szczędziła braw. Zespół na bis zagrał Taniec węgierski Johannesa Brahmsa, czym szczególnie ukontentował księdza proboszcza prałata Bogdana Wiktora Wosławskiego. Kapłan dziękował młodym muzykom i słuchaczom za wspólne, miłe popołudnie.
Do zorganizowania koncertu w Borzęcinie przyczyniła się pani Agnieszka Matuszczyńska oraz radny Tadeusz Wiśniewski. Ta para zaangażowanych społeczników wiele dobrego czyni dla miejscowej społeczności, wyczuwając sugestywnie lokalne potrzeby.

Warszawski Kwintet Akordeonowy został założony przez Włodzimierza Lecha Puchnowskiego w 1961 roku. Zespół został laureatem wielu konkursów i przeglądów w kraju i na świecie. Pod muzycznym kierownictwem Włodzimierza Puchnowskiego akordeoniści koncertowali kilkadziesiąt lat z niesłabnącym powodzeniem. W 1999 roku na bazie dawnego zespołu, powstał nowy, w składzie: Maciej Kandefer – I akordeon, Jarosław Kutera - II akordeon, Magdalena Igras - III akordeon, Mirosław Mozol - IV akordeon, Adam Czerski - V akordeon. Nowy kwintet czerpie z tradycji świetnych poprzedników.
Na plenerowym koncercie w Lesznie, w pięknym parku pałacowym Kwintet wykonał kompozycje Mozarta, Straussa, Moniuszki, Chaczaturiana, Motowa, Szałajewa i Piazzolli. Doskonale zgrani, swobodnie muzykujący artyści dali popis swych artystycznych możliwości, dając wiele satysfakcji i artystycznych doznań licznej publiczności.

W sierpniową niedzielę w kościele pod wezwaniem Matki Boskiej Królowej Meksyku, wystąpił młody, utalentowany organista Błażej Sroka. Jest on studentem Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, w klasie organów prof. Andrzeja Chorosińskiego. Koncertuje jako solista i kameralista w kraju i za granicą. Dokonał nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji.
W Laskach wykonał kompozycje Dietricha Buxtehudego, Johanna Pachelbela, Jana Sebastiana Bacha, Antonia Vivaldiego i Johannesa Brahmsa.
Błażej Sroka gra sugestywnie i  bardzo muzykalnie, tworząc w każdym utworze interesującą kreację artystyczną. Młody artysta zaskakuje swą dojrzałością i głębokim pojmowaniem dzieła muzycznego. Można wierzyć w jego piękną , artystyczną przyszłość.
Przez lasecką publiczność został przyjęty bardzo ciepło, bisował kompozycją Jerzego Fryderyka Haendla.

W niedzielne popołudnie w pięknie utrzymanym XIX- wiecznym pałacu w Teresinie, w sali kominkowej wystąpił duet akordeonowy: Hubert Giziewski i Paweł Sulej. Dwaj młodzi wirtuozi mają wśród festiwalowej publiczności swoją grupę wielbicieli, która jest na każdym ich koncercie.
Tym razem przedstawili program zatytułowany „ Tańce świata”. Zagrali włoską tarantelę, walce, czardasza, tango, habanerę, a na finał „Rapsodię rumuńską” Georga Enescu. Ich gra jest barwna, świeża, iskrząca czy wręcz elektryzująca.
W pałacu przebywała młodzież, tworząca grupę teatralną- młodzi, wrażliwi ludzie, chłonący sztukę. Wypełnili salę oraz miejsca na galerii i z dużym zainteresowaniem oraz widocznym podziwem słuchali koncertu.
Na bis zabrzmiało jeszcze jedno tango.

Recitale chopinowskie cieszą się niezmiennym powodzeniem. W niedzielny wieczór grał w Domu Parafialnym w Starych Babicach Karol Radziwonowicz – wybitny, uznany pianista. Wywodzi się z rodziny o tradycjach muzycznych, kształcił się w Polsce i USA ( Indiana University School of Music w Bloomington). Jego podróże artystyczne objęły wszystkie kontynenty. Jest jedynym pianistą na świecie, który nagrał wszystkie dzieła fortepianowe Ignacego Jana Paderewskiego.
W Babicach wykonał Nokturn H- dur op. 9 nr 3, Impromptu- Fantasie cis- moll op. 66, dwa mazurki z op. 30: Des- dur nr 3 i cis- moll nr 4, Balladę f- moll op. 52, dwa walce: Grand valse brillante a- moll op. 34 nr 2 i Walc Des- dur op. 64oraz Andante spianato i Wielki Polonez Es- dur op. 22.
Karol Radziwonowicz jest znawcą muzyki Chopina. Jego gra posiada właściwą barwę i koloryt, odpowiednią głębię. Niesie refleksję i zadumę, porywa i oszałamia pasażami, biegnikami, pochodami chromatycznymi granymi wirtuozowsko i z blaskiem. Artysta tworzy właściwy klimat, w którym ważna jest i liczy się tylko muzyka. Słuchaczy jak najżyczliwiej usposobionych do artysty, urzekła wręcz jego otwartość i bezpośredniość, kiedy tuż przed graniem, siedząc przy fortepianie, wygłaszał słowne komentarze dotyczące właśnie mającego być wykonywanego utworu.
Słuchając wielkiego pianisty, grającego dzieła wielkiego kompozytora, miało się wrażenie, że tu i teraz jest prawdziwa Polska- dumnie oparta o prawdziwe wartości, sprawiające, że wszystko tego wieczoru stało się wielkie i autentyczne.
Muzyka pozwoliła zapomnieć o przyziemnościach, przenieść wszystkich do wszechogarniającej Krainy Chopina- prawdziwej i dobrej.

W niedzielne przedpołudnie w kościele p.w. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Młodzieszynie wystąpiły dwie młode harfistki: Zuzanna Sawicka i Agata Fandri, grające w duecie na harfach celtyckich. Obie artystki są jeszcze studentkami Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, w klasie prof. Urszuli Mazurek. Wspólnie grają drugi rok, wykonując wszechstronny repertuar od baroku po XX wiek. 34- strunowe harfy celtyckie są mniejsze i mniej nośne od harf koncertowych, oznaczają się jednak miłym, wręcz anielskim dźwiękiem, co w dobrej akustyce młodzieszyńskiej świątyni dało znakomity efekt. Prezentowane kompozycje brzmiały jasno i świetliście, a precyzja wykonania dodawała jeszcze blasku muzyce.
O liczną frekwencję i dobrą atmosferę zadbał proboszcz parafii, ksiądz Józef Rudzki, który osobiście podziękował harfistkom za ciekawy i piękny koncert. Wysoka kultura wiernych, wrażliwość i rozumienie sztuki świadczą o owocnej pracy duszpasterskiej.
Do zorganizowania koncertu przyczyniły się władze samorządowe, a szczególnie pani wójt: Joanna Szymańska.

W klasztorze oo. Franciszkanów, w Niepokalanowie wystąpił Roman Szlaużys – koncertujący organista, adiunkt w warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina. Wykonał Fantazję i fugę g- moll, oraz 4 opracowania chorału- Wer nur den lieben Gott lasst Walter Jana Sebastiana Bacha, arię Sebaldina Johanna Pachelbela, Wariacje A- dur Adolfa Hesse go i Fantazję f- moll KV 608 Wolfganga Amadeusza Mozarta. Świątynia oo. Franciszkanów o każdej porze wypełniona jest wiernymi mieszkającymi w Teresinie i okolicach, jak i licznymi pielgrzymami, którzy chętnie słuchająmuzyki sprzyjającej modlitwie, zadumie i kontemplacji.
Roman Szlaużys swym koncertem pogłębił ten specyficzny nastrój i atmosferę panującą w kościele, a jednocześnie - szczególnie w Fantazji Mozarta - wlał nadzieję i optymizm w serca słuchaczy.